SILENZIO

LeineRoebana verdiept zich voor ‘Silenzio’ in de beweegredenen van Joseph Beuys, een van de succesvolste kunstenaars van de 20e eeuw, die een geheel eigen kijk had op de verhouding tussen mens en natuur. Een bekend werk van hem is ‘Wie man dem toten Hasen die Bilder erklärt’ (1965).

Voor Beuys vormen mens en natuur een ondeelbaar geheel. De kunstenaar heeft de rol van ‘magische priester’ die de verloren gegane band tussen mens en natuur moet herstellen om een ecologische ramp te voorkomen.

In de succesvolle productie ‘The Greenhouse Dances’ (2021) van LeineRoebana vormden natuurelementen water, vuur, aarde, wind de onheilspellende achtergrond voor de hoogmoed en zelfoverschatting van de mens. In Griekse tragedies werd die de held meestal fataal; hetzelfde zien we nu in onze omgang met de natuur.

Beuys stelde: ‘Leven is kunst en kunst is leven’. Hoe kijken we vandaag naar de middelen die Beuys gebruikte voor de vloeiende overgang tussen kunst en leven, naar de ongeëvenaarde kracht van zijn beeldtaal? Naar de met vilt beklede cello die hij maakte voor ‘the naked cellist’ Charlotte Moorman?

Samen met de zes dansers van LeineRoebana en de jonge, ge- lauwerde cellisten Lidy Blijdorp en Ketevan Roinishvili herijken choreografen Leine en Roebana de denkwereld van Beuys en zijn iconische beeldtaal in een ontregelende, gepassioneerde en beeldende voorstelling die elke dode haas tot leven brengt.