the future is not what it used to be

Zwevende objecten vormen een surrealistisch en poëtisch universum. Op afgebrokkelde fragmenten, gestold in de tijd, balanceren de performers hoog in de lucht. Boven de gapende afgrond ontrafelen ze de samenhang tussen tijd en zwaartekracht. Zonder houvast begeven ze zich in het luchtledige. Voorbij alle zekerheden omarmen ze het risico en spelen ze met onze waarneming van de tijd. ‘The Future is not what it used to be’ (2020) is een fysieke en zintuiglijke voorstelling over het mysterie van de tijd. Ze toont het verlangen van de mens om samenhang te creëren in een gefragmenteerde wereld.

Meuthen heeft een fascinatie voor hangende mensen. De overgave, kracht en beheersing die het vraagt, maar ook de pijn die ermee gepaard gaat, zijn voor haar een prachtige manier om de kracht maar ook de kwetsbaarheid van het lichaam te tonen en de fragiliteit van het bestaan invoelbaar te maken. Hangend aan elkaar boven een gapende afgrond vraagt het absoluut vertrouwen in elkaar. Tegelijkertijd kan het een gevoel van vrijheid oproepen; een haast magisch moment van zwaartekracht overwinnen en vliegen.

De beweging in ‘The Future is not what it used to be’ wordt live begeleid en voortgestuwd door een nieuwe

spannende compositie van huiscomponisten Strijbos & van Rijswijk in samenwerking met componist, muzikant en performer Davide Bellotta.

"Beweging en verstilling, spierkracht en tederheid, rijkdom en soberheid; alles vloeit vanzelfsprekend samen in de wondere wereld van Pia Meuthen.’"

– Laudatio, Prins Bernard Cultuurprijs

“… de mix van circus en dans is steeds verder geperfectioneerd (...) een doorlopend geheel van passen,

positionering, intentie, timing en acrobatiek”

– Theaterkrant